اکسسوری شانل جواهرات کوکو شانل ظاهر زنان را برای همیشه متحول کرد. بیایید با هم دنیای جادویی شانل را کشف کنیم.شانل توانایی نادری برای تبلور در اطراف نام خود و آثارش

اکسسوری و جواهرات شانل

جواهرات کوکو شانل ظاهر زنان را برای همیشه متحول کرد. بیایید با هم دنیای جادویی شانل را کشف کنیم.

شانل توانایی نادری برای تبلور در اطراف نام خود و آثارش هاله‌ای از اسطوره داشت و تا به امروز ادامه دارد. طراحی‌های کوکو شانل در بیشتر قرن بیستم حضور داشت. کوکو شانل، جذاب، جاه طلب و نابغه‌ای برای اختراعات خود، یکی از اولین طراحان شیک پوشی بود که به خاطر استایل پر زرق و برق و طراحی‌های بی عیب و نقصش مورد تحسین قرار گرفت.

شانل که در یک یتیم خانه بزرگ شد و عملاً خودآموخته بود. او با شروع از یک مغازه کوچک، به سرعت یک خانه مد بزرگ با شعبه‌هایی در پاریس، دوویل، بیاریتز و لندن ساخت.

تاریخچه پشت جواهرات کوکو شانل

شش سال اول زندگی گابریل شانل در یتیم خانه‌ای که توسط کلیسای کاتولیک اداره می‌شد، سپری شد. گابریل شانل کوچک قبل از ثبت نام در کالج نوتردام در مولین برای تحصیل در رشته خیاطی، سال‌های شکل گیری خود را در یک پرورشگاه گذراند.

کوکو شانل در سن 18 سالگی برای اولین بار در کافه Moulins La Rotonde در مقابل تماشاگران آواز می‌خواند. زن جوان به زودی موقعیت جدیدی را در Maison Grampayre به دست آورد؛ او در یک مغازه پارچه فروشی کار کرد؛ اما او همچنان به اجرا در آنجا ادامه داد و نام کوکو را از طرفداران خود به دست آورد.

شنل از زمان آغاز به کار خود، دنیای مد زنانه را از لباس تا اکسسوری پوشش داده است، همیشه تمامی تولیدی‌های شنل با زرق و برق، کلاس و سطح بالایی از مد همراه بوده. همه اقلام Chanel نمادین و محبوب هستند.

شانل در طول دوران حرفه‌ای خود به‌عنوان یک طراح مد، به دلیل تولید لوازم جانبی که به زیبایی با طرح‌های مینیمالیستی او تضاد داشت، شهرت داشت. طرح‌های جواهرات او ‌توانست کل ظاهر را تغییر دهد. دستبندهای سرآستین که جایگزین سرآستین‌های پیراهن می‌شوند، کمربندهای مهره ای که به خوبی به دور کمر تنظیم می‌شوند یا سگک‌های زیبایی که می‌توانند شکل و خطوط لباس را تغییر دهند.

در زیر تعدادی از شناخته شده ترین لوازم جانبی Chanel را برای شما آورده ایم.

گردنبند مروارید نماد Chanel

کوکو شانل به ندرت بدون گردن بند مروارید در گردنش دیده می‌شد. او دوست داشت جواهرات ساخته شده از مواد تقلبی را با جواهرات ساخته شده از مواد واقعی مخلوط کند. قبلا شرایط فرق می‌کرد، زیرا قبل از Chanel، پوشیدن جواهرات ارزان به عنوان یک عمل فقیرانه تلقی می‌شد. شانل مرواریدهای (جعلی) را مد کرد و با آن گردنبند مرواریدی نمادینی را ساخت.

کوکو شانل یک بار گفت: « امروزه کمتر زنانی هستند که نمی‌دانند چگونه جواهرات بپوشند. او همیشه با جواهرات فراوان مورد تحسین قرار می‌گرفت و آنها را به اندازه عطر برای شیک بودن، ضروری می‌دانست. شانل جواهرات فوق‌العاده‌ای داشت که دوک وست‌مینستر و شاهزاده‌های هندی به او هدیه داده بودند؛ اما او فقط آنها را تحسین می‌کرد، زیرا ترجیح می‌داد با جواهرات طراحی شده بیرون برود. دو قطعه جواهر بود که او همیشه می‌پوشید: یک حلقه توپاز که در شانزده سالگی به عنوان طلسم توسط پیرزنی به او داده شد و یک گردنبند مروارید خوب که توسط آرتور کپل به عنوان اثبات عشقش به او داده شد. با افزایش طراحی‌های جواهرات، کوکو شانل مد را متحول کرد خانم‌های ثروتمند و قدرتمند هرگز به پوشیدن جواهرات فکر نکردند تا اینکه کوکو شانل آن را به شهرت رساند. شنل لوازم جانبی شیک و در عین حال با قیمت مناسب را تولید کرد.

در سال 1932، شانل و فولکو دی وردورا خطی از جواهرات عالی به نام Bijoux de Diamants ایجاد کردند. این مجموعه کمی بحث برانگیز بود، زیرا فقط از الماس‌های واقعی استفاده می‌کرد و آنها را با الماس‌های تقلبی ترکیب نمی‌کرد و آنها بسیار زیبا بودند.

دستبند نمادین شانل

اکسسوری نمادین دیگری که شانل به همراه وردورا ایجاد کرد، دستبند سفید لعابی با صلیب مالتی بود که در حدود دهه 1930 ساخته شد. شانل این قطعات را بسیار دوست داشت و مدام آنها را می‌پوشید. به همین دلیل آنها تغییراتی را روی نسخه اصلی ایجاد کردند.

در طول سال‌ها، این آیتم بارها و بارها بازسازی شده است، و امروزه نمادین‌ترین نسخه‌ها بر روی سرآستین‌های یشمی سیاه یا سفید تنظیم شده‌اند.

گوشواره نمادین شانل

نمادین‌ترین گوشواره شانل، گوشواره برگردان دوبل C است. این نشان فقط در گوشواره‌ها دیده نمی‌شد، در دهه 1990 نشان دوتایی C تقریباً در همه جا دیده می‌شد: روی کفش‌ها، سنجاق‌ها، کیف‌های دستی، گردنبندها و البته در این گوشواره‌های نمادین.

گوشواره‌های دو نشان C با الماس هنوز هم یک جفت گوشواره جاودانه هستند که می‌توانند هر لباسی را زیباتر کنند.

سنجاق‌های نمادین شانل

سنجاق‌ها در مجامع اجتماعی فقط برای یقه‌های مردانه استفاده می‌شد، تا اینکه شنل در سال 1923 با تزیین یک لباس ابریشمی، معنای جدیدی به آن‌ها داد.

شنل علاوه بر سنجاق سینه‌ای که با نشان دوتایی C شناخته شده بود، یک سنجاق سینه خاص و نمادین به شکل گل کاملیا نیز منتشر کرد. شنل برای ساختن سنجاق سینه با گل، کاملیا را انتخاب کرد، زیرا این گل یک گل بی بو و بدون خار است همچنین سادگی و خلوص آن به فلسفه خود کوکو شانل نزدیک بود. به همین دلیل، اضافات زیادی با شکل‌های کاملیا به خصوص روی سنجاق‌ها وجود دارد.

گل کاملیا را نه تنها بر روی جواهرات و سایر لوازم جانبی، بلکه به عنوان یک تکه مبلمان و چاپ روی کیف و سایر اجناس متنوع می‌توان، مشاهده کرد.

گوشواره‌های شانل جایی بین اقلام لوکس و گران قیمت و جواهرات ارزان قیمت قرار می‌گرفت. در نتیجه رهبری او، این به یک بخش منحصر به فرد و موفق در تجارت مد تبدیل شده است.

پاریس مرکز جواهرات سطح بالا و مد روز در آغاز قرن بود. معرفی مجدد الماس و گرایش به رنگ برای اولین بار در نمایشگاه هنرهای تزئینی در سال 1925 معرفی شد. پیروزی الماس و رنگ سفید آن در نمایشگاه Palais Galliera در سال 1929 جشن گرفته شد. شانل کسب و کار جواهرات خود را در سال 1924 تأسیس کرد و کنترل آن را به کنت اتین دوبومون سپرد. او گاهی اوقات هنگام ساخت جواهرات سنگ‌های واقعی را با سنگ‌های تقلبی ترکیب می‌کرد.

در سال 1932، او و پل آیریب برای مبارزه با فاجعه مالی، یک نمایش بزرگ از جواهرات الماس واقعی را برنامه ریزی کردند. او سپس به ساخت اشیاء مصنوعی بازگشت و از همکارانی مانند فولکو دی وردورا و فرانسوا هوگو کمک گرفت. روش‌های مدرن برش و نصب، تکنسین‌های او، به‌ویژه مادام گریپوکس را قادر می‌سازد تا تقریباً تمام پروژه‌ها را تکمیل کنند.

دستبند شانل

او از منابع مختلف عجیب و غریب، شرقی و مصری استفاده کرد. کشف مقبره دست نخورده توت عنخ آمون با گنجینه افسانه‌ای آن در سال 1922 اتفاق افتاد. ترجیح او در جواهرات دوره رنسانس مدیچی‌ها بود.

او از گنج معروف مونیخ، غنی‌ترین مجموعه جواهرات در اروپا بازدید کرد و موزاییک‌های درخشان راونا را دید که ملکه تئودورا را نشان می‌دهد که با شکوه ایستاده و تاجی طلایی مزین به رشته‌های مروارید بر سر دارد. از منابع مکتوب خوانده و دیده شده که شهروندان ثروتمند قسطنطنیه گاهی با تقلیدی از جواهرات برنزی طلایی ، مروارید، الماس و مینا که برای نگهداری در خانه می‌گذاشتند، بیرون می‌رفتند.

دوک سیسیلی فولکو دی وردورا قبل از اینکه خود را به عنوان یک زرگر در نیویورک تثبیت کند، از سال 1929 تا 1937 در پاریس برای Chanel کار کرد و ابتدا پارچه و سپس جواهرات طراحی کرد. او یکی از سنت‌های صنایع دستی کشور خود را احیا کرد و در دستبندهای میناکاری تخصص یافت.

فرانسوا هوگو، برادر ژان، مدیر کارخانه جوراب بافی در آسنیر، نیز برای شنل جواهرات طراحی کرد. شنل می‌گوید: « من از جواهرات ساخته شده توسط حرفه‌ای‌ها خسته شده بودم، بنابراین از فرانسوا هوگو خواستم برخی از ایده‌هایم را برای گوشواره‌ها، گیره‌ها، سنجاق‌های سینه، انواع جواهرات لباسی که امروزه در گالری‌های کاخ رویال دیده می‌شود را بکشد.»

گردنبند شانل

برای شانل، الماس‌های درخشان بیانگر عشق او به ستاره‌های دنباله‌دار و چراغ‌های شانزلیزه بود. گردنبندها بر روی دکلته با روبان‌های مویر می‌درخشند.

این گوهرها که در حالت طبیعی تراشیده شده بودند، با پایه‌ها و گیره‌های مخفی، بر سه نقش گره، ستاره و پر بود همچنین قابل جداسازی و تغییر شکل بودند. به عنوان مثال، یک گردنبند را می‌توان به سه دستبند و یک سنجاق کلاه تبدیل کرد.

هنگامی که شانل در سال 1954 بازگشت خود را به صحنه برد، علاوه بر کت و شلوارهای توید، انواع لوازم جانبی را که هر روز می‌پوشید، ارائه داد. برخلاف دیگر طراحان که اکسسوری‌ها برایشان یک شبح را تکمیل می‌کردند یا جلوه‌های تزئینی را بیشتر می‌کردند، شانل تکه‌های جداگانه‌ای ساخت که تمرینی برای ابداع یک آیتم کامل بود، خواه گل، پاپیون مو یا کفش. او هر فصل یک دسته از قطعات جدید را نشان نمی داد. در عوض، هر از گاهی یک مورد جدید به واژگان کاری خود اضافه می کرد.

جواهرات شانل در دهه‌های 1950 و 1960، توسط Gripoix و توسط یک همکار جدید، زرگر، رابرت گوسنز، کپی‌هایی از قطعاتی بود که او برای دهه‌ها داشت. پس از مرگ شانل در سال 1971، خانه‌اش با یک پتینه زیبا، چوب‌کاری شد.

هنگامی که کارل لاگرفلد در سال 1983 به عنوان یک مدیر خلاق قرارداد امضا کرد، نه تنها خانه شانل را تغییر داد، بلکه تمام مد را تغییر داد. نمایش بلند لاگرفلد برای شانل زمانی که کلاسیک را در مقابل سنت قرار می‌دهد بسیار خیره کننده است و بُعد دیگری به داستانی می‌بخشد که در حال حاضر پر از تناقض است. تحت هدایت لاگرفلد، دامنه شانل بیش از این گسترش یافته است و به آخرین لوگوی مورد علاقه و پرستش نوجوانان و افراد مشهور هیپ هاپ تبدیل شده است.

چگونه جواهرات شانل معتبر را شناسایی کنیم:

بسیاری از جواهرات لباس شانل دارای نشانه گذاری هستند. درک این نشانه‌ها جنبه مهمی از احراز هویت است و همچنین زمان ساخته شدن کالا و تاریخچه آن را نشان می‌دهد.

قطعاتی از 1921-1939 برای تکمیل لباس شانل ساخته شد. در نتیجه، این قطعات بسیار نادر بدون علامت رها شدند، برخی از قطعات فقط با مهر فرانسه مشخص شده‌اند. در سال 1939، به دلیل جنگ جهانی دوم، خانه شانل فعالیت خود را متوقف کرد.

جواهرات دهه 1930 که توسط شرکت Chanel Novelty در سال 1941 ساخته شد بسیار ارزشمند است. سبک شرکت Chanel Novelty کاملا متفاوت از Chanel بود و این اکسسوری‌ها زیبایی و هنر منحصر به فرد خود را دارند. کوکو شانل از آنها به دلیل نقض آشکار علامت تجاری شکایت کرد و برنده شد.

کوکو شنل دهه 1940

در سال 1954، کوکو شانل تجارت خود را در بوتیک پاریسی خود در خیابان کامبون 31 از سر گرفت. بسیاری از قطعات در این دوره زمانی بدون مهر باقی ماندند، زیرا جواهرات شانل هنوز به عنوان بخشی از کل لباس مد طراحی می‌شد. با این حال، برخی از جواهرات شروع به دریافت تمبرهای بسیار ابتدایی کردند.

کوکو شانل دهه 60

پس از مرگ کوکو شانل، مهر و موم جواهرات تغییر کرد. برخی از جواهرات نیز با مهر کپی رایت، علامت تجاری، CC به هم پیوسته، و ساخت فرانسه مهر شده بودند.

کوکو شنل دهه 70

در اوایل دهه 70، تاریخ تولید در مهر زنی گنجانده شد، بنابراین بسیاری از قطعات شمال ساخت فرانسه و تاریخ ساخت هستند.

کوکو شانل دهه 80

از اواسط دهه 80 تا اوایل دهه 90، شانل جواهرات را بر اساس شماره مجموعه قرار داد. شماره‌های مجموعه شامل 23 تا 29 می‌باشد.

کوکو شانل دهه 90

از سال 1993 تا 2018، جواهرات شامل فصل و سال می‌شود. علائم فصل شامل A برای پاییز، P برای بهار، C برای مجموعه کروز و V برای یک خط پیوسته است. اعداد نشان دهنده اعداد 3 و 4 سال هستند. برای مثال، 95 مخفف 1995 و 03 مخفف 2003 است.

نماد کوکو شانل

C دوتایی با انواع لوازم جانبی ظاهری عالی برای ما به ارمغان می‌آورد که همه ذهن‌ها را به سمت کوکو شنل می‌برد. به همین دلیل است که افراد هرگز ایده‌ها، سبک، طرز طراحی و تفکر شانل را فراموش نخواهند کرد.

نکته جالب در مورد اکسسوری‌های قدیمی شانل این است که همیشه در فروش هستند.

سنجاق صورت مادمازل کریستال پاریس کوکو شانل

هنگامی که کوکو شانل 25 ساله بود، با مردی برجسته و قدرتمند آشنا شد و زندگی او را برای همیشه تغییر داد. او توسط بارون اتین بالسان، یکی از اعضای یک سلسله نساجی، در یکی از چندین املاک او پذیرفته شد. کوکو شانل برای استفاده خودش و همچنین عشقش به منسوجات و طیف وسیعی از بافت‌هایی که به آنها دسترسی دارد شروع به ساخت کلاه کرد. ایده‌های تخیلی این هنرمند جوان چنان آنها را به هیجان آورد که اشراف فرانسوی به آنها علاقه مند شدند. این فعالیت که در ابتدا یک سرگرمی بود، به زودی به یک تجارت کوچک تبدیل شد.

مد و عطر شانل

در سال 1908، او اولین کار خود را در صنعت مد به عنوان طراح کلاه انجام داد. اندکی بعد، او متوجه شد که استعداد دومی نیز برای پیش بینی نیازها و ترجیحات زنان در آن زمان دارد.

یک سال بعد، یک فروشگاه Chanel در طبقه همکف اقامتگاه The Baron's Parisian افتتاح شد. در املاک بالاسان، جایی که نخبگان فرانسوی آن دوره گرد هم آمدند، در نهایت به خلاقیت‌های شانل اختصاص یافتند. در این رویداد، این هنرمند ابتدا آرتور چپل را ملاقات کرد که فوراً در او یک هنرمند درخشان و یک روح خلاق دید. او در سال 1910 به شانل کمک کرد تا شرکت خود را به خیابان کامبون 21 در پاریس منتقل کند، زمانی که یک خیاطی در آنجا تأسیس شده بود.

در سالهای 1913 و 1915 شنل دو مغازه دیگر در دوویل و بیاریتز افتتاح کرد.

او همچنین در سال 1921 وارد تجارت عطر شد، زیرا فکر می‌کرد عطرهای گلی و مشک از مد افتاده‌اند. ارنست بوکس، شیمیدان، با استفاده از شکر تخمیر شده و آلدئیدها یک جوهر مصنوعی ایجاد کرد. تحت نظارت دقیق کوکو شانل، شیمیدان طیف گسترده‌ای از عطرها را ساخت.

این هنرمند همچنین قطعاتی از جواهرات ساخت که بعداً در سال 1929 اجزایی را به آنها اضافه کرد. کل خط بازطراحی شده شامل لوازم جانبی مانند روسری، کمربند، دستبند، کیف، جواهرات و کفش است. جواهرات نقش مهمی در تکمیل سبک مینیمالیستی و ایجاد تضاد با لباس‌ها داشتند.