تاریخچه، زمینه و چشم انداز خرید طلای بانک مرکزی خرید طلا سال گذشته توسط بانک‌های مرکزی باعث شد تا نگاهی به تاریخ داشته باشیم تا نگرش‌ها و رفتارها نسبت به طلا

تاریخچه، زمینه و چشم انداز خرید طلای بانک مرکزی

خرید طلا سال گذشته توسط بانک‌های مرکزی باعث شد تا نگاهی به تاریخ داشته باشیم تا نگرش‌ها و رفتارها نسبت به طلا به عنوان دارایی ذخیره مقایسه و مقایسه شود.

ما چشم‌انداز خود را برای ادامه خرید توسط این بخش حفظ می‌کنیم، زیرا کشورهای بازارهای نوظهور پیشتاز هزینه‌ها هستند زیرا تخصیص‌های آن‌ها از اقتصادهای پیشرفته عقب‌تر است.

سال 2022 یک سال رکوردشکنی برای خرید طلا توسط بانک مرکزی بود. مجموع 1136 تن، توجه را به خود جلب کرد.

 جای تعجب نیست که سرمایه‌گذاران و تحلیلگران در مورد این موضوع سؤالات زیادی مطرح کرده‌اند. در مورد اینکه چه چیزی باعث این خرید می‌شود و آینده چه چیزی ممکن است داشته باشد. و مهمتر اینکه، آیا دوره طولانی خرید خالص که در سال 2010 آغاز شد، جای خود را به فروش خالص قابل توجهی خواهد داد، همانطور که در اواخر دهه 1960 دیدیم؟

پاسخ کوتاه به آن سوال نهایی خیر است، ما انتظار نداریم این اتفاق بیفتد. در واقع، ما مطمئن هستیم که بانک‌های مرکزی به ایجاد ذخایر رسمی طلای خود ادامه خواهند داد و نه فقط به این دلیل که آنها به همان اندازه پیشنهاد داده‌اند.

برای درک دیدگاه ما، زمینه دهه 1960 حیاتی است: شکلی از استاندارد طلا هنوز در آن زمان فعال بود. تحت سیستم برتون وودز، ایالات متحده  و سندیکای بانک‌های مرکزی اروپا، متعهد به دفاع از قیمت ثابت طلا بود که قابل تبدیل به دلار آمریکا با 35 دلار آمریکا در هر اونس بود.

فروش هنگفتی که در سال 1967 شاهد بودیم، پیامد این بود که با انباشته شدن طلا توسط سرمایه گذاران، این قیمت مورد حمله قرار گرفت. این هجوم ناشی از انگیزه‌های امن (که ناشی از نگرانی‌هایی بود که کاهش ارزش پوند نشان‌دهنده سقوط احتمالی ارز است) و فریب سود احتمالی بود زیرا سفته‌بازان شرط می‌بندند که دلار در آینده سقوط خواهد کرد و قیمت طلا آزاد خواهد شد.

بانک‌های مورد بحث با فروش مقادیر زیادی طلا: در مجموع حدود 2000 تن در سال های 1967/1968 از این سناریو اجتناب کردند. اما این قسمت عملاً پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلایی را نشان داد.

به سرعت به سال 2022 بروید و تصویر بسیار متفاوت است. بازار طلا عمیق‌تر و روان‌تر است. از نظر ساختاری متفاوت است. برای مثال آزادسازی و رشد هند و چین و راه اندازی صندوق‌های ETF طلا را در نظر بگیرید. اما مهمترین تفاوت در رفتار خود بانک‌های مرکزی است، یعنی:

یک برنامه ساختاریافته از فروش کنترل شده در دوران نوپا، به میزان قابل توجهی «تخصیص بیش از حد» بانک‌های مرکزی غربی به طلا را کاهش داد، در حالی که بانک‌های مرکزی بازارهای نوظهور (EM) هنوز نسبتاً کمتر تخصیصی دارند، حتی پس از اضافه شدن قابل توجه در سال‌های اخیر.

در شرایطی که بازده واقعی بدهی‌های دولتی وجود ندارد، تغییر هماهنگی از اتکای بیش از حد به دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره صورت گرفته است.

پس از انقضای آخرین توافقنامه طلای بانک مرکزی در سال 2019، امضاکنندگان ( عمدتاً اروپایی ) مجدداً تأیید کردند که طلا یک عنصر مهم از ذخایر پولی است. کلماتی که با عدم فروش بیشتر حمایت شده است.

در همین حال، علیرغم خرید قابل توجه در سال‌های اخیر، بانک‌های بازارهای نوظهور نسبتاً کم تخصیص هستند. بر اساس داده‌های صندوق بین المللی پول، تخصیص کلی کشورهای EM به طلا کمتر از 10 درصد است که کمتر از نصف اقتصادهای پیشرفته است. اما حتی این رقم توسط چند بازار با تخصیص بالا به طلا که اغلب از تولیدات داخلی خریداری می‌شود، تحریف می‌شود. به عنوان مثال، بانک‌های مرکزی قزاقستان و ازبکستان حدود 60 درصد از سبد سرمیه گذاری خود را طلا نگهداری می‌کنند.

چه چیزی باعث خرید طلای امروزی می شود و آیا ادامه خواهد داشت؟

بانک‌های مرکزی اهداف استراتژیک متفاوتی نسبت به سرمایه گذاران نهادی دارند. ذخایر رسمی باید در دارایی‌هایی سرمایه گذاری شود که امن و نقد شوند. دستورالعمل‌های سرمایه‌گذاری برای بانک‌های مرکزی کشورهای نوظهور و در حال توسعه اغلب بسیار محدود است و محدود به طلا، SDR، مانده ذخیره صندوق بین‌المللی پول، بدهی‌های دولتی با رتبه بالا و سپرده‌ها است.

این باعث می‌شود بانک‌های مرکزی به طور نامتناسبی در معرض بدهی‌های دولت در اقتصاد پیشرفته قرار بگیرند. اما بازده واقعی بسیاری از این اوراق قرضه دولتی اگر منفی نباشد، هنوز بسیار پایین است. علاوه بر این، همانطور که در طول بحران بدهی منطقه یورو دیدیم، این کشورها از ریسک نکول در امان هستند. و افزایش ریسک تحریم‌ها می‌تواند اوراق قرضه را در برخی بازارها جذاب‌تر کند. جنگ ارزی نیز یک تهدید باقی می‌ماند.

در این شرایط طلا در مقایسه با سایر دارایی‌های ذخیره بسیار جذاب به نظر می‌رسد. هیچ ریسک سیاسی ندارد، نمی‌توان آن را بی‌اساس کرد و نمی‌توان در جنگ لفظی ارزی از آن سخن گفت. بررسی‌های جامع بانک مرکزی ما تأیید می‌کند که طلا یک دارایی ذخیره مهم است که به دلیل عملکرد آن در مواقع بحران، ذخیره بلندمدت ارزش و عدم ریسک نکول ارزش گذاری می‌شود. و این تایید می‌کند که بانک‌های مرکزی انتظار رشد بیشتر در ذخایر طلای جهانی را دارند.

بانک‌های مرکزی به مزایای پوشش‌دهی و تنوع بخشیدن به طلا و عدم ریسک نکول آن اهمیت می‌دهند

البته خطراتی نیز وجود دارد. در چند سال گذشته مجموع ذخایر برخی از بانک‌های مرکزی کاهش یافته است، به این معنی که آنها کمتر به طلا اختصاص داده‌اند. افزایش شدید قیمت طلا می‌تواند برخی از خریدها را محدود کند و همچنین فروش بانک‌های مستقر در کشورهای تولید کننده طلا را تشویق کند. اما، به طور کلی، ما انتظار خرید بیشتری را داریم، زیرا بانک‌های EM در خط مقدم این روند قرار دارند، زیرا آنها همچنان به جبران عدم تعادل در تخصیص طلا با همتایان خود در بازار توسعه‌یافته خود ادامه می‌دهند.

بانک‌های مرکزی در سطح جهان ذخایر طلای خود را در سال جاری با سرعتی که از سال 1967، زمانی که دلار آمریکا هنوز تحت حمایت این فلز گرانبها بود، هرگز مشاهده نشده است، انباشته کرده اند.

بر اساس گزارش جدید شورای جهانی طلا (WGC) در سه ماهه منتهی به سپتامبر، تقاضا برای طلا 28 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت و به 1181 تن رسید. تقاضا برای طلا در سال جاری عمدتاً ناشی از فرار به سمت دارایی‌های ایمن‌تر در میان تورم بسیار بالا بوده است.

طلا به عنوان یک محافظ تورم موثر در نظر گرفته می‌شود، اگرچه برخی از تحلیلگران معتقدند که این تنها در افق‌های زمانی بسیار طولانی که بیش از یک قرن یا بیشتر امتداد می‌یابد.

بخش قابل توجهی از تقاضا از سوی بانک‌های مرکزی در سه ماهه قبل ایجاد شد و رکورد نزدیک به 400 تن را ثبت کرد که باعث شد خالص خرید بانک مرکزی تا به امروز به 673 تن برسد.

بانک‌های مرکزی بیشترین طلا را در سال 2022 خریداری کرده اند. WGC در گزارش خود گفت: این ترکیبی از خریدهای گزارش شده ثابت توسط بانک‌های مرکزی و برآورد قابل توجهی برای خرید گزارش نشده بود.

بانک‌های مرکزی در حال ذخیره سازی طلا هستند

ترکیه بزرگترین خریدار طلا در این سه ماهه بوده و پس از آن ازبکستان (26.13 تن) و هند (17.46 تن) قرار دارند. همه کشورها خرید طلای خود را به طور منظم گزارش نمی‌کنند، بنابراین دشوار است که بدانیم، به عنوان مثال، چین و روسیه در این مدت یکسان چقدر خرید کرده‌اند.

ترکیه با خرید 31.17 تن طلا بزرگترین خریدار طلا در سال 2022 بود.

هند نیز در حال تقویت ذخایر طلای خود است.

مصرف کنندگان هندی معمولاً جواهرات طلا را قبل از فصل جشن هر ماه اکتبر خریداری می‌کنند. اما جدا از این، بانک مرکزی هند (RBI) 13 تن طلا در ماه جولای و 4 تن در ماه سپتامبر خریداری کرد و طبق گزارش WGC، ذخایر خود را به 785 تن رساند.

یکی از دلایلی که RBI شروع به خرید طلا کرد، می‌تواند تلاش برای تنوع بخشیدن به دارایی‌هایی باشد که ذخایر ارزی آن در آن قرار دارد.

در سال 2022، روپیه هند در برابر دلار آمریکا، به دلیل افزایش شدید نرخ بهره توسط فدرال رزرو، تقریباً 10 درصد کاهش یافت. اما RBI از ذخایر ارزی خود برای کاهش تا حدودی سقوط استفاده کرد.