اتصال با طلا به سبک ژاپنی‌ها

 

ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که کمال ریشه اصلی تمام زیبایی‌ها است. و این زیبایی را به شکل خاصی تعریف می‌کنیم؛ اما این نکته را فراموش کرده‌ایم که معیارهای زیبایی در هر فردی متفاوت است و هر شخصی تعریف خاص خود را از زیبایی دارد؛ بنابراین زمانی که وسیله یا حتی جزئی از بدن ما از این تعریف کمال و زیبایی خارج می‌شود، جزئی از زشتی و ناکامل بودن تلقی می‌شود.

کمال گرایی مشکلی است که بسیاری از ما دچارش شده‌ایم؛ البته کمال گرایی همیشه همراه با دو بخش مثبت و منفی آمیخته شده؛ بخش مثبت به رشد و شکوفایی ما کمک شایانی می‌کند؛ درحالی که بخش منفی جلوی رشد و شکوفایی را می‌گیرد و انسان را دچار اضطراب و تنش‌های بسیاری می‌کند؛ چراکه دائم گمان می‌کند از سرعت بی‌وقفه زندگی عقب مانده است و انگار هر تلاشی که برای زندگی خود و اطرفیان کرده، بی‌فایده است.

کمال گرایی اغلب به عنوان یک ویژگی مثبت در نظر گرفته می‌شود که شانس موفقیت شما را افزایش می‌دهد؛ اما می‌تواند منجر به افکار یا رفتارهایی شود که دستیابی به اهداف را دشوارتر می‌کند. همچنین ممکن است باعث استرس، اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان شود.

کمال گرایی چیست؟

کمال گرایی اغلب به عنوان نیاز به کامل بودن یا به نظر رسیدن، یا حتی باور به این که رسیدن به کمال ممکن است، تعریف می شود. معمولاً به عنوان یک ویژگی مثبت به جای یک نقص در نظر گرفته می شود. افراد ممکن است از اصطلاح کمال‌گرایی سالم برای توصیف یا توجیه رفتار کمال‌گرایانه استفاده کنند.

کمال گرایی به معنای تلاش برای بهترین بودن نیست. کمال به معنای موفقیت و رشد سالم نیست.

برنه براون، نویسنده و استاد محقق در کالج تحصیلات تکمیلی مددکاری اجتماعی دانشگاه هیوستون، بین کمال گرایی و رفتار سالم تمایز قائل می شود. او می گوید: ((کمال گرایی همان تلاش برای بهترین بودن نیست. کمال به معنای موفقیت و رشد سالم نیست.)) او توضیح می‌دهد که کمال گرایی توسط بسیاری از مردم به عنوان سپری برای محافظت در برابر درد سرزنش، قضاوت یا شرم استفاده می شود .

نشانه هایی که نشان می‌دهد ممکن است یک کمال گرا باشید:

نمی‌توانند کاری را انجام دهند مگر اینکه بدانند می‌توانند آن را به خوبی انجام دهند.

محصول نهایی را به عنوان مهمترین بخش هر تعهدی ببینید. در نتیجه، ممکن است تمرکز کمتری روی فرآیند یادگیری یا تکمیل یک کار در حد توان خود داشته باشند.

تا زمانی که نتیجه مطابق با استانداردهای آنها کامل نشود، کار را تمام شده نمی‌بینند.

زمان زیادی را برای انجام کاری که معمولاً انجام دادن آن زمان زیادی از دیگران نمی‌گیرد، صرف می‌کنند.

اکثر مردم می‌خواهند به موفقیت برسند؛ اما تلاش زیاد برای رسیدن به اهداف همیشه نشان دهنده رفتار کمال گرا نیست. افرادی که کمال گرا هستند معمولاً معتقدند که هرکاری که انجام می‌دهند، هیچ  ارزشی ندارد؛ مگر اینکه کامل باشد. به جای اینکه به پیشرفت، یادگیری یا سخت کوشی خود افتخار کنند، ممکن است دائماً کار خود را با کار دیگران مقایسه کنند یا روی دستیابی به خروجی بی عیب و نقص تمرکز کنند.

حتی زمانی که افراد دارای ویژگی‌های کمال گرا به نتایج دلخواه خود می‌رسند، ممکن است همچنان ناراضی باشند. آنها ممکن است احساس کنند که اگر واقعاً کامل بودند، مجبور نبودند برای رسیدن به اهدافشان اینقدر سخت تلاش کنند.

چند نمونه از کمال گرایی عبارتند از:

صرف 30 دقیقه برای نوشتن و بازنویسی یک ایمیل دو جمله‌ای.

باور به اینکه از دست دادن دو نکته در یک آزمون نشانه شکست است.

خود را به معیارهای دستاوردهای دیگران و به‌طور نامطلوب و غیرواقعی با دیگران مقایسه می‌کنند.

 کمال‌گرایی می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های زندگی افراد تأثیر بگذارد.

 گاهی اوقات، کمال گرایی تنها یک حوزه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، در حالی که گاهی اوقات، چندین حوزه را تحت تأثیر قرار می‎دهد.

در زیر برخی از زمینه‌های زندگی که کمال گرایی می‌تواند بر آن تأثیر بگذارد آورده شده است.

در محل کار یا مدرسه: افرادی که در مدرسه یا در محل کار کمال گرا هستند ممکن است برای تکمیل یک کار بیشتر از دیگران زمان بخواهند. آنها همچنین ممکن است از شروع کاری که در آن احساس اطمینان ندارند، اجتناب کنند. این اغلب به دلیل تمایل به انجام کامل کار است.

روابط صمیمانه یا دوستی: با معیارهای خود به طرف مقابل رابطه تنش و اضطراب وارد می‌کنند.

فعالیت بدنی: در ورزش‌های انفرادی، مانند ژیمناستیک یا دو، کمال گرایی ممکن است به ویژه شایع باشد، زیرا ورزشکار اغلب با خود رقابت می‌کند.

محیط یا محیط اطراف: این ممکن است شامل نیاز به تمیز بودن خانه یا حیاط در هر زمان باشدو می‌تواند باعث شود که فرد مقدار زیادی از زمان و انرژی خود را صرف حفظ محیط اطراف خود کند، تا محیط مطابق با استانداردهای زیبایی شناسی که خودش تعیین کرده، باشد.

ظاهر بدنی: این نوع کمال‌گرایی می‌تواند باعث شود که کسی بیش از حد نگران آرایش یا استایل شخصی خود باشد. آنها ممکن است ساعت‌ها طول بکشد تا انتخاب کنند چه چیزی بپوشند یا چگونه موهای خود را حالت دهند. کمال گرایی پیرامون ظاهر فیزیکی نیز می‌تواند منجر به اختلالات خوردن یا اعتیاد به ورزش شود.

چه چیزی باعث کمال گرایی می شود؟

عوامل زیادی می توانند در ایجاد کمال گرایی نقش داشته باشند. چند عبارتند از:

• ترس مکرر از عدم تایید دیگران یا احساس ناامنی و بی کفایتی.
• مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب یا اختلال وسواس
• داشتن والدینی که رفتار کمال‌گرایانه از خود نشان می‌دهند.
• یک دلبستگی اولیه ناایمن افرادی که در دوران جوانی دلبستگی مشکل‌دار با والدین داشتند.
• افرادی که سابقه موفقیت بالایی دارند، گاهی اوقات فشار زیادی را احساس می کنند تا به دستاوردهای قبلی خود ادامه دهند.

چگونه هنر ژاپنی کینتسوگی می‌تواند به افراد در مقابله با موقعیت‌های استرس زا و کمال گرایی کمک کند؟

بسیاری از ما یک کاسه یا گلدان را می‌شکنیم و فکر می‌کنیم دیگر قابل استفاده نیست و تبدیل به زباله شده است؛ اما هنر ژاپنی ما را تشویق می‌کند که در بازسازی قطعات شکسته پتانسیل زیبایی راکشف کنیم و دیگر قطعه شکسته شده جزئی از زباله نباشد.

کینتسوگی

کینتسوگی هنر ژاپنی در کنار هم قرار دادن قطعات سفال شکسته با طلا است.

 بر اساس این ایده که با پذیرش عیوب و نقص‌ها، می‌توانید یک اثر هنری حتی مقاوم‌تر و زیباتر از قبل شکستگی خلق کنید. هر قطعه شکسته شده ویژگی منحصر به فرد خود را دارد؛ گاهی اوقات در روند تعمیر چیزهایی که شکسته‌اند، در واقع چیزی منحصر به فرد، زیباتر و انعطاف پذیرتر خلق می‌کنیم و این مسئله می‌تواند درس‌های زیادی به ما بدهد که چطور از یک شئ دوریختنی قطعه جدیدی ساخته شد که به مراتب از شرایط قبلی خود بهتر است.

کومای ( آشپز معروف) می‌گوید: ((کینتسوگی چیزی بود که در سنین جوانی یاد گرفته بودم و درست در زمانی که دوران سختی را در زندگی‌ام پشت سر می‌گذاشتم.))

کومای تصمیم گرفت به ژاپن سفر کند و زیر نظر یک استاد کینتسوگی در کیوتو تحصیل کند. او دریافت کینتسوگی نحوه درمان را نشان می‌دهد و به شما می‌گوید که با ترک‌های طلایی به وجود آمده، قطعه بهتر از حالت قبل خود مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در طول سه سالی که کومای برای نوشتن، ویرایش و گرفتن عکس‌های کتاب صرف کرد، 10 بار از ژاپن دیدن کرد و فهمید که پیام کینتسوگی چقدر به زندگی روزمره ما مرتبط است. چه در حال از دست دادن یکی از عزیزان یا شغلی باشید، چه در حال بهبودی پس از یک جراحت، طلاق یا سایر تراژدی‌های شخصی هستید، کینتسوگی می‌تواند راهی برای اصلاح مجدد سختی‌ها باشد تا به خود یادآوری کند که قربانی شرایط خود نیستید و به شما کمک می‌کند تا از این شرایط که شکستگی‌های را در روحتان به وجود آورده بهتر از قبل بیرون بیاید.

کینتسوگی هنر ژاپنی است که قطعات سفال شکسته را با طلا در کنار هم قرار می‌دهد به فرد یاد می‌دهد  عیوب و نقص‌های خود را بپذیرد و از کمال گرایی منفی رها شود.

کینتسوگی از فرهنگ وابی و سابی به درون زندگی ژاپی‌ها راه پیدا کرده است؛ یکی از مهم‌ترین آموزه‌های این فرهنگ پذیرش نقص‌های خود و ساده زیستن است.

هر کسی در زندگی سختی‌ها و مشکلات بسیار زیادی را دارد و رسیدن به کمال ممکن است برای برخی افراد دشوار و تنش زا باشد.

چیزی بین یک مفهوم هنری، یک فلسفه زندگی و یک احساس شخصی، وابی سابی در همه جای فرهنگ ژاپنی وجود دارد.

 وابی سابی چیست؟

در ژاپن، وابی سابی نامحسوس است اما در همه جا مانند: شکاف روی قوری، چوب یک در قدیمی، خزه سبز روی سنگ، منظره مه آلود، فنجان مخدوش یا انعکاس ماه روی یک برکه دیده می‌شود.

در ارتباط با مناظر، اشیاء و حتی انسان، ایده وابی سابی را می‌توان به عنوان قدردانی از زیبایی که محکوم به ناپدید شدن است درست مثل ظروف شکسته، یا حتی تأملی زودگذر در مورد آن که در نتیجه کمی تلاش و خلاقیت زیباتر از قبل می‌شود، درک کرد.

اصطلاح وابی سابی از دو شخصیت کانجی تشکیل شده است.

گفته می‌شود که قسمت دوم، سابی (寂) به قرن هشتم بازمی‌گردد، زمانی که از آن برای تعیین ویرانی‌ها به شیوه‌ای شاعرانه استفاده می‌شد. از قرن دوازدهم، این اصطلاح تکامل یافت و به تفکر کردن در مورد آنچه کهنه و فرسوده اشاره داشت. سابی همچنین می‌تواند به معنای «قدیمی و ظریف» یا «زنگ زده» باشد.

واژه وابی (侘) تنها در قرن پانزدهم ظاهر شد تا حساسیت زیبایی‌شناختی جدیدی را نشان دهد که نزدیک به مراسم چای بود، که به فضای عمومی و اشیاء مورد استفاده در این مراسم رسمی اشاره داشت. تعریف وابی را می‌توان به تنهایی و درک یک زندگی آرام، به دور از شلوغی و زندگی شهری ردیابی کرد.

ترجمه واژه وابی سابی (侘寂) همچنان دشوار است. وابی سابی برای مردم ژاپن یک احساس است، بیش از یک مفهوم، که می‌توان آن را در زیبایی شناسی کلاسیک ژاپن یافت: گل آرایی، ادبیات، فلسفه، شعر، مراسم چای، طلا کاری ظروف شکسته و غیره. این فلسفه و فرهنگ سادگی و اصالت را در همه چیز تشویق می‌کند.

امروزه هنوز هم معتبرترین مراسم چایخوری با فنجان‌های چند صد ساله و ظروف عتیقه برگزار می‌شود. در سفال ژاپنی، فنجان‌ها اغلب مخدوش و نامنظم هستند، زیرا هر شئ باید منحصر به فرد باشد تا جذابیت خاص خود را داشته باشد. زیبایی ناقص وابی سابی در بسیاری از هنرهای ژاپنی دیگر یافت می شود.

وابی سابی در هنر ژاپنی

وابی سابی به همان اندازه که یک حس زودگذر زیبایی است یک حساسیت هنری است. گذر زمان و آسیب‌های قطعات را می‌پذیرد. در بسیاری از اشکال هنری در ژاپن، این مفهوم از زیبایی از طریق نقص وجود دارد.

همانطور که گفته شد کینتسوگی یک تکنیک قدیمی ژاپنی برای ترمیم اشیاء است که شامل ترمیم نواحی شکستگی با لاک مخلوط یا گرد شده با پودر طلا است. این هنر به جای دور ریختن سرامیک‌های شکسته یا آسیب دیده، فرصتی دوباره به کاسه‌ها، فنجان‌ها یا گلدان‌هایی می‌دهد که با این کار دقیق تزئین شده‌اند. این تمرکز بر استفاده مجدد و تعمیر به مفهوم mottainai یا اجتناب از ضایعات مربوط می‌شود که امروزه بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.

در پس این عمل، که به طور پیچیده با مفهوم وابی سابی پیوند خورده است.

 Kintsugi همچنین به عنوان استعاره‌ای از انعطاف پذیری توسط متخصصان بهداشت استفاده می‌شود؛ ممکن است فرد ضربه روحی را تجربه کند، آسیب ببیند و سپس دوباره متولد شود، زیباتر و قوی‌تر شود.

در زبان ژاپنی وابی به معنای تنهایی و سابی گذر زمان است. آنها با هم به ما می‌آموزند که چگونه قسمت‌های خوب و بد خود و عدم تقارن زندگی را در آغوش بگیریم. دکتر راشل اونیل، یک درمانگر در، می‌گوید: «در آغوش گرفتن چیزهای ناقص به این معنی است که ما نقاط قوت خود را تقویت می‌کنیم و بیشتر مورد توجه ما قرار می‌گیرند. این تغییر ذهنیت، از تلاش برای یک ایده‌آل و کمال غیرممکن تغیر به پذیرش نقاط قوت ما، منجر به ذهنیت مثبت‌تر و زندگی بدون استرس می‌شود.»

شاید مهمترین مفهوم کینتسوگی این باشد که قدردانی از وجه خوب و بد اشیاء و خودمان را یادآوری می‌کند. و باعث می‌شود ما در زندگی با استفاده از این قدردانی آرامش بیشتری داشته باشیم.

ذن اشیاء

این لغت به معنا همدردی و ترحم به اشیاء است.

تاریخچه پیدایش کینتسوگی

طبق افسانه‌ها، این هنر زمانی خلق شد که شوگون (سردار) ژاپنی آشیکاگا یوشی ‌ماسا یکی از کاسه‌های چای خود را برای تعمیر به چین فرستاد. هنگامی که آن را برگرداندند، او از نتیجه نهایی ناامید شد و از یک صنعتگر محلی خواست تا روشی زیباتر برای تعمیر پیدا کند. او دریافت که راه حل این بود که به جای پنهان کردن شکاف‌های کاسه، بر روی شکاف‌های کاسه تاکید کرد. بنابراین، در این نقطه از تاریخ کینتسوگی متولد شد. با گذشت زمان، این کاردستی به قدری محبوب شد که مردم شروع به شکستن عمدی سرامیک‌های خود کردند تا بتوانند با استفاده از لاک طلایی چشم نواز آنها را تعمیر کنند.

در حالی که کینتسوگی یک شکل هنری باستانی است، بسیاری از افراد به عنوان راهی برای بالا بردن اقلام برای کاهش ضایعات غیر ضروری استفاده کرده‌اند. این هنر دستی به جای دور انداختن یک گلدان یا لیوان شکسته، ما را تشویق می‌کند که نقص‌های موجود در هر شئ را بپذیریم و آن‌ها را جنبه دیگری ببینیم که به زیبایی آن کمک می‌کند.

روش ترمیم طلایی ظرف‌هایی که شکسته است:

1. برای ترمیم ظروف شکسته ابتدا به  چسب رزین اپوکسی رنگی احتیاج دارید. انتخاب طیف رنگی این چسب‌ها بستگی به رنگ ظرف شما دارد و اگر رنگ درستی انخاب شود زیبایی چشم‌نوازی را ایجاد می‌کند.
2. رزین را به یک اندازه بردارید و به اندازه نصف یک سکه پودر طلایی به آن اضافه کنید. رنگدانه‌ها به دو صورت پودری و ژله‌ای موجود هستند. اگر از رنگدانه ژلی استفاده می‌کنید، باید مقدار سخت‌کننده چسب را کمی بیشتر کنید.
3. برای انجام این مرحله حتما باید از دستکش استفاده کنید. با استفاده از یک قلم‌مو سیلیکونی چسب را بدارید و به روی قسمت‌ها و لبه‌های شکسته بزنید تا زمانی از چسب استفاده کنید که شکلی مانند ریسمان ضخیم روی ظرف ایجاد شود؛ زمانی که تکه‌ها را به هم می‌چسبانید اگر مقداری چسب بیرون ریخت هم اشکالی ندارد. نکته اینجاست که سعی کنید تا جایی که ممکن است هیچ شکافی بین تکه‌ها باقی نماند.
4. این چسب به سختی پاک می‌شود پس دقیت کنید که سطح کار باید با یک روزنامه پوشانده شود.
5. صبر کنید تا چسب‌ها خشک شوند و در این مرحله اگر شکافی هم دیدید، می‌توانید آن را پاک کنید. بعد از این مرحله ظرف تزئینی شما آماده می‌شود.

در این هنر از طلا استفاده می‌کنند؛ چراکه طلا به شئ شکسته ارزش و بهای بسیاری می‌دهد. همانطور که می‌دانیم فلز طلا به خودی خود گرانبها است و زمانی که با هر چیزی مخلوط شود این خاصیت خود را به آنها هم می‌دهد.